เป็นเรื่องราวดีๆที่อยากจะส่งต่อให้ทุกคนได้อ่าน มีความสุขตั้งแต่อ่านบรรทัดแรกจนบรรทัดสุดท้าย เมื่อวันที่ 9 ตุลาคม 63 เฟสบุ๊ค หม่อมหลวงสิทธิไชย ไชยันต์ ได้โพสต์ข้อความระบุว่า หญิงกลางคนที่ขายล็อตเตอรี่หน้าซี ด เมื่อได้ยินเสียงดังแควก และล็อตเตอรี่ฉี กออกเป็นสองท่อน หล่อนตั้งใจจะดึงออกมาจากแผงเพื่อขายให้ผม ในวันฝนพรำ ผู้คนเดินผ่านไปมาบนทางเท้า มีไม่กี่คนที่จะอยากแวะซื้อล็อตเตอรี่ และเมื่อมีคนมาซื้อ หล่อนก็ดึงขา ดเสียอีก หล่อนหน้าเสีย แต่ก็กัดฟันพูดอย่างกล้าหาญว่า ใบนี้หนูเก็บไว้เองก็ได้ค่ะ คุณเลือกใบใหม่ไปเถอะ

ผมมองล็อตเตอรี่แหว่งใบนั้น มันขาดไปราวหนึ่งในสี่ส่วน หล่อนอธิบายต่อ มันชื้นน่ะค่ะ เปียกฝนมาแต่เช้า ดึงเบาๆมันก็เลยขาด ผมก้มลงมองล็อตเตอรี่ ชื่นชมน้ำใจที่หล่อนไม่ขอร้องให้ผมซื้อ แต่ถ้าผมไม่ซื้อ ใครล่ะ จะมาซื้อล็อตเตอรี่ขาดๆ หล่อนขายไม่ได้หรอก ขายเถอะ พี่จะซื้อ นานๆจะได้ซื้อล็อตเตอรี่ขาดๆสักที มันคงนำโชคมาให้พี่ ผมพูดกับหล่อน ข้อดีของความแก่ คือคนส่วนใหญ่จะอายุน้อยกว่า เรียกตัวเองว่าพี่ได้อย่างมั่นใจ

หล่อนแกะส่วนที่เหลือออกจากแผง ส่งให้ ผมเลือกใบเดี่ยวเพิ่มอีกใบ และใบคู่เพิ่มอีกหนึ่งคู่ เอาเบอร์อะไรคะ หล่อนถาม อะไรก็ได้จ๊ะ ที่มันถูกรางวัลน่ะ หยิบมาเถอะ" ผมรู้ว่าหล่อนดีใจที่ผมยอมซื้อล็อตเตอรี่ใบที่ขาด หล่อนหยิบชุดคู่มาส่งให้ พร้อมอวยพรว่า "ขอให้ถูกสิบสองล้านนะคะ" ผมยิ้ม ส่งเงินให้ เป็นธนบัตรใบใหญ่ หล่อนรับ และทอนมาให้ได้ถูกต้องตามจำนวน ไม่มีผิด ผมทั้งแปลกใจและชื่นชมที่หล่อนทอนได้ถูก เมื่อผมรับเงินทอนและเอาล็อตเตอรี่ใส่กระเป๋าเงินแล้ว ก่อนจะเดินจากไป หล่อนพูดขึ้นว่า คุณคะ ช่วยหนูสักเรื่องได้ไหมคะ ผมมองหล่อน แต่หล่อนไม่มองผม ผมนิ่งสักครู่ และบอกว่า ได้ จะให้ช่วยอะไร

หล่อนหยิบธนบัตรใบละยี่สิบบาทมาสองใบ ส่งให้ผม กำลังนึกว่าหล่อนจะให้เงินผมหรืออย่างไร ก็พอดีหล่อนพูดขึ้นว่า ข้างหลังพี่มีรถขายขนมอยู่ ช่วยชื้อขนมมัน กับขนมตาลให้อย่างละยี่สิบบาทได้ไหมคะ ผมหันหลังไปดู มีตุ๊กตุ๊กจอดอยู่คันหนึ่ง ด้านหลังรถมีขนมหลากชนิดใส่ถาดวางขายอยู่เต็ม ผมไม่รับเงินจากคนขายล็อตเตอรี่ แต่เดินไปซื้อขนมให้ตามที่หล่อนขอ มีคนซื้ออยู่ก่อนคนหนึ่ง ผมยืนรอ สักครู่ถึงคิว ผมก็ซื้อขนมตาลกับขนมมันอย่างละยี่สิบบาท ได้ขนมใส่ถุงแล้วผมเดินถือกลับไปให้แม่ค้าล็อตเตอรี่ หล่อนรับ และส่งเงินที่อยู่ในมือให้ผม

ผมบอกว่า วันนี้เป็นวันดี ผมได้ซื้อล็อตเตอรี่พิเศษที่นำโชค เท่านี้ก็ดีใจมากแล้ว ค่าขนมไม่ต้องให้พี่หรอก รับขนมไปเถอะ หล่อนยิ้ม และบอกขอบคุณ ผมเดินจากมา หันไปมอง และถ่ายรูป อิ่มใจที่ได้ช่วยเดินไปซื้อขนมให้หล่อน มันง่ายสำหรับผม แต่มันคงยากไม่น้อยสำหรับคนตาบอดอย่างหล่อนที่จะต้องเดินฝ่าสายฝนไปซื้อขนม ในขณะที่สองมือต้องถือแผงล็อตเตอรี่ไปด้วย ผมหวังว่า วันนี้คงจะเป็นวันดีมีโชคสำหรับหล่อนด้วยเช่นกัน ม.ล.สิทธิไชย ไชยันต์ ตุลาคม 2563

โพสต์ดังกล่าว

เป็นเรื่องราวที่ดีมากๆอ่านแล้วมีความสุขที่สุดเลยครับ

ขอบคุณ หม่อมหลวงสิทธิไชย ไชยันต์