เมื่อวันที่ 5 มีนาคม 2563 นางเบอร์กิท ฮานสล์ ผู้จัดการธนาคารโลกประจำประเทศไทย เปิดเผยรายงานความจนและความเหลื่อมล้ำของประเทศไทยจากสถิติอย่างเป็นทางการของภาครัฐ พบว่า ระหว่างปี 2558ถึง2561 อัตราความจนของประเทศไทยเพิ่มขึ้น จากร้อยละ 7จุด21 เป็น ร้อยละ 9จุด85 หรือ เพิ่มจาก 4850000 คน เป็นมากกว่า 6700000 คน โดยในภาคกลางและภาคตะวันออกเฉียงเหนือ มีจำนวนประชากรที่จนเพิ่มขึ้นมากกว่า 5 แสนคนในช่วงปี 2558ถึง2561 ซึ่งจังหวัดที่มีอัตราความยากจนสูงที่สุด ได้แก่ แม่ฮ่องสอน ปัตตานี กาฬสินธุ์ นราธิวาส และตาก โดยส่วนใหญ่ตั้งอยู่ใกล้พรมแดน หรืออยู่ในพื้นที่ในภาคใต้

ปัจจัยที่ทำให้ตัวเลขความจนเพิ่มขึ้น เกิดจากภาวะเศรษฐกิจและสิ่งแวดล้อมที่แย่ลง ซึ่งไทยมีอัตราการเติบโตของจีดีพีต่ำกว่าประเทศกำลังพัฒนา โดยปี 2562 จีดีพีไทยอยู่ที่ร้อยละ 2จุด7 ซึ่งต่ำสุดในภูมิภาค โดยผลกระทบเกิดจาก การค้าโลกที่อ่อนตัวลง ภาวะภัยแล้ง อุตสาหกรรมการท่องเที่ยวอยู่ในภาวะชลอตัวนอกจากนี้รายได้ที่แท้จริงจากภาคเกษตรและภาคธุรกิจลดลงทั้งในกลุ่มที่อาศัยอยู่เขตชนบทและเขตเมือง

ขณะเดียวกันพบว่า ไทยมีความเหลื่อมล้ำ ความมั่งคั่งยังไม่ได้กระจายอย่างทั่วถึงไปสู่ประชาชนที่มีรายได้ต่ำ ซึ่งมีสัดส่วนร้อยละ 40 โดยในปี 2558ถึง2560 พบว่า ประชากรกลุ่มนี้มีการบริโภคและรายได้ที่ติดลบ จากรายได้แรงงานทุกประเภทที่ลดลง การหยุดนิ่งของการขึ้นค่าแรง และรายได้จากการเกษตรและธุรกิจลดลง รายการฉบับนี้ยังได้เรียกร้องให้ไทยมีมาตรการและการลงทุนเพื่อช่วยเปลี่ยนผ่านประเทศทั้งในระยะสั้นและระยะย าว โดยเฉพาะการลงทุนในคนรุ่นใหม่อย่างเท่าเทียม เพื่อให้เกิดการพัฒนาศักยภาพของแต่ละคนได้

ขอบคุณ INN