เมื่อวันที่ 7 มกราคม เพจ หนุ่มสาวโรงงานได้โพสต์ข้อความระบุว่า คืนนี้จะเป็นคืนสุดท้ายที่ผมจะใช้ชีวิตในโรงงานแห่งนี้ เหนื่อยมากครับกับการหาเส้นทางชีวิตของตัวเองมาหลายปี อดทนกับแรงกดดันต่างๆนาๆมาหลายปี ลองผิดลองถูกมาก็เยอะ เก็บเงินลงทุนกับอะไรหลายๆอย่างมาก็เยอะแต่ล้มเหลวหมด กว่าจะลุกขึ้นมาลงทุนได้แต่ละทีก็ต้องใช้เวลานานเหมือนกัน จนบางครั้งต้องก้มหน้าก้มตาทำงานไปร้องให้ไปเพราะสงสารตัวเอง

แต่ชีวิตคนเรา ยิ่งล้มมากเท่าไหร่ ยิ่งแข็งแกร่งมากขึ้นเท่านั้น ยิ่งลองผิดลองถูกมามากเท่าไหร่ ยิ่งเห็นพรสวรรค์ตัวเองมากขึ้นเท่านั้น ขอบคุณทุกสิ่งทุกอย่างในชีวิตลูกจ้าง ขอบคุณเพื่อนร่วมงาน ขอบคุณหัวหน้างานทุกคน ในวันที่ผมไม่เหลือใคร พวกคุณยังคอยช่วยกันพยายามดึงสติผมกลับมาได้ทุกครั้ง ขอบคุณความจริงใจที่ทุกคนคอยดูแลผมเสมอมา

ผมตัวคนเดียวมาตั้งแต่เกิด กว่าจะเข้าโรงงานนี้ได้ต้องไปรับจ้างล้างจานในร้านหมูกระทะเพื่อหาเงินส่งตัวเองเรียนให้จบ กศน ม 3 เพราะครอบครัวผมจนมาก เลยไม่มีใครส่งเรียนให้จบ ป 6 แต่กว่าจะเข้าโรงงานนี้ได้มันไม่ได้ง่ายเหมือนที่ผมคิดไว้เลย จบทหารมาเอาใบผ่านศึกกับวุฒ กศน ไปสมัคร

ครั้งแรก เพื่อนที่ไปสมัครด้วยกันถูกเรียกไปหมด ยกเว้นผมคนเดียวที่ไม่ถูกเรียก

เดือนที่ 2 ผมกลับไปสมัครใหม่ เขาก็ไม่เรียก

เดือนที่ 3 ผมไปสมัครอีก เขาก็ไม่เรียก ผมถึงได้รู้ว่าวุฒ กศน เขาเอาไว้ท้ายๆ

เดือนที่ 4 ผมไปสมัครอีก เขาก็ไม่เรียกเหมือนเดิม

เดือนที่ 5 ผมไปอีก ผมไปจนเขายอมรับผมเข้าทำงาน เหตุผลไม่มีอะไรมาก เพราะชีวิตผมเคยยอมแพ้อะไรมาทั้งชีวิตแล้ว เลยบอกตัวเองว่าจะไม่ยอมแพ้อีกต่อไปแล้ว

ชีวิตหลังจากนี้ เพื่อนๆพี่ๆไม่ต้องกลัวว่าผมจะออกไปเตะฝุ่นนะครับ เพราะผมพิสูจน์ให้ทุกคนเห็นแล้วว่าผมสร้างเส้นทางของผมได้แล้ว หลายปีที่ผ่านมาต้องทนอดหลับอดนอน ได้นอนแค่วันละ5ชั่วโมง ต้องตื่นตี4ทอดหมูนึ่งข้าวเหนียว ส่งหมูก่อนเข้างานเลิกงานมาต้องส่งหมูต่อ จนบางวันถึงขั้นหน้ามืดเข้าโรงบาล สู้ชีวิตจนมีลูกน้อง สู้ชีวิตจนมีร้านเป็นของตัวเอง สู้ชีวิตจนมีแบรนด์เป็นของตัวเอง สู้ชีวิตจนทำให้คนที่ผมรักเข้าใจแล้วว่านี่คือสิ่งที่ผมหาเลี้ยงพวกเขาได้ ความฝันของผมไม่ได้มีอะไรมากมาย ขอแค่ออกมาทำงานเก็บเงินแล้วสร้างกิจการเป็นของตัวเอง เพื่อกลับไปดูแลคนที่ผมรัก ครอบครัวที่ผมรัก ชีวิตหลังจากนี้ต่อให้ผิดพลาดล้มเหลวผมก็ไม่สนใจมันแล้ว เพราะที่ผ่านมาผมก็ชินกับมันแล้วครับ

ขอบคุณโตโยต้าเกตุเวย์ที่ยอมรับผมเข้าทำงาน ขอบคุณหัวหน้างานทุกท่านที่คอยเตือนสติผม ขอบคุณทีมงาน SM GBL ที่คอยให้กำลังใจผมเสมอมา และสุดท้าย ขอบคุณผู้มีพระคุณทุกคนที่อยู่ในอำเภอแปลงยาว ที่เคยให้ข้าวให้น้ำ ให้ที่พักอาศัย ให้กำลังใจผมมาโดยตลอด บุญคุณนี้ผมจะไม่มีวันลืม เมื่อถึงวันที่ผมเป็นใหญ่เป็นโตเมื่อไหร่ ผมจะกลับมาดึงทุกคนขึ้นไปยืนอยู่ข้างผมทุกคน โดดเดี่ยวมานานแล้วชีวิตนี้ ขอเป็นผู้นำคนบ้าง นำทางคนที่ศรัทธาในเส้นทางของเรา.... กราบขอบพระคุณทุกท่านครับ ลาก่อนชีวิตลูกจ้าง ขอบคุณเรื่องจริงจาก อ้ายทิด หมูแดดเดียว

คุณสุดยอดมาก

คุณคือไอดอลของใครหลายๆคน ขอเป็นกำลังใจให้กับผู้ใช้แรงงานทุกท่านนะครับ

ขอบคุณ อ้ายทิด หมูแดดเดียว

เรียบเรียง มุมข่าว