วันที่ 4 ตุลาคม 2567 ชาวบ้านในหมู่บ้านห้วยขี้นก ต.แม่พริก อ.แม่พริก จ.ลำปาง ซึ่งเป็นหมู่บ้านที่อยู่ด้านในสุดติดเขตป่าอนุรักษ์ และจัดการต้นน้ำห้วยแม่พริก กำลังพยายามช่วยกันเอาปลายเชือก ผูกติดกับโดรนการเกษตรเพื่อบินข้ามฟากไปอีกฝั่งหมู่บ้าน ที่มีลำห้วยแม่พริก ที่มีน้ำป่าหลากตัดผ่าน เพื่อทำการขึงไว้กับเสาเพื่อเตรียมใช้ดึงส่งข้าวส่งน้ำ หลังจากเช้าวันนี้เกิดฝนตกหนักทำให้เกิดน้ำป่าไหลหลากลงมาเป็นจำนวนมาก กระแสน้ำไหลเชี่ยวแรงและมีกอไผ่ขนาดใหญ่ที่ถูกน้ำป่าซัดลงมาติดคาอยู่สะพานคอนกรีต จนทำให้สะพานคอนกรีต ความยาวกว่า 20 เมตร ที่จะข้ามไปอีกฝั่งหมู่บ้านเกิดพังถล่มลง

ทำให้บ้านเรือนราษฎรกว่า 60 หลังคาเรือน ที่มีชาวบ้านกว่า 100 คน มีวัดและโรงเรียนตั้งอยู่ ติดอยู่ข้างในไม่สามารถออกมาได้ ประกอบกับภายในหมู่บ้านฝั่งนั้นไม่มีตลาดและไม่มีร้านขายของ จึงทำให้ขาดแคลนอาหาร

ทาง นางอำไพ ผู้ใหญ่บ้านห้วยขี้นกและชาวบ้านทางฝั่งนี้ พยายามช่วยกันที่จะลำเลียงอาหารข้ามเข้าไปให้ โดยใช้โดรนติดตะกร้าแล้วค่อยๆ ใส่สิ่งของและอาหารบินข้ามเข้าไปส่ง รวมถึงเอาปลายเชือกหลายเส้น ส่งข้ามเข้าไป เพื่อจะใช้เป็นเส้นทางลำเลียงอาหาร และสิ่งของช่วยเหลือ

ขณะที่ ลำห้วยแม่พริก ยังมีน้ำป่าสีขุ่นเข้มหลากลงมาต่อเนื่อง กระแสน้ำไหลเชี่ยวแรง และมีความลึก โดยที่บนยอดเขายังเกิดฝนตกหนัก และทะลักลงมาต่อเนื่อง ซึ่งเหตุการณ์นี้

ผู้ใหญ่บ้าน บอกว่า ฝนตกหนักมานานหลายชั่วโมง ทำให้น้ำป่าหลากลงสู่อ่างเก็บน้ำแม่พริกปางยาวซึ่งเป็นอ่างขนาดเล็ก ก่อนที่จะล้นอ่าง แล้วไหลหลากลงมาตามลำห้วยแม่พริกและผ่านหมู่บ้าน ก่อนที่จะดันสะพานที่มีต้นไม้ และกอไผ่ติดอยู่ให้พังถล่มลง นับเป็นภัยที่หนักสุดในรอบ 10 ปี

นอกจากนี้ ในพื้นที่หมู่บ้าน ก็ถูกตัดไฟ ไม่มีกระแสไฟฟ้าใช้ด้วย รวมถึงสัญญาณโทรศัพท์ ก็ถูกตัดขาดด้วย เพราะไม่มีกระแสไฟฟ้า ทำให้หมู่บ้านแห่งนี้ติดอยู่ข้างในและถูกตัดขาดจากโลกภายนอกจากสิ้นเชิง ส่วนเส้นทางเข้ามานั้นยังสามารถเข้ามาถึงจุดที่สะพานพังถล่มได้