เมื่อวันที่ 23 มกราคม 2567 ร.ต.อ.พงษ์พิทักษ์ ประนมศรี รองสารวัตร (สอบสวน) สภ.สุวรรณภูมิ จ.ร้อยเอ็ด ได้รับแจ้งจากกู้ภัยฮุกสุวรรณภูมิว่ามีคนจมน้ำตาย ที่หนองน้ำสวนสาธารณะเฉลิมพระเกียรติ หลังวัดทุ่งลัฏฐิวัน หมู่ 20 ต.สระคู อ.สุวรรณภูมิ

จึงรุดไปยังที่เกิดเหตุพร้อมแพทย์เวร รพ.สุวรรณภูมิ เมื่อไปถึงพบว่าญาติได้นำศพขึ้นจากน้ำแล้ว ทราบชื่อว่า นางเบญจพร อายุ 55 ปี อาชีพรับจ้างซักรีดผ้า สภาพศพสวมกางเกงยืดสีเทา เสื้อแขนสั้นลายดอกสีเหลืองดำ ตามร่างกายไม่พบบาดแผลการถูกทำร้ายแต่อย่างใด ที่ทางเดินริมหนองน้ำพบรถจักรยานไฟฟ้าสีแดงของผู้ตายจอดอยู่

จากการสอบถาม นางทองรัตน์ อายุ 75 ปี มารดาของผู้ตาย ซึ่งเป็นผู้พบศพคนแรก บอกว่า เมื่อเช้าตรู่ประมาณตี 5 ตนได้ขับรถจักรยานยนต์ไปเข้าคิวเจาะเลือดตรวจเบาหวานตามหมอนัดที่ รพ.สุวรรณภูมิ ขากลับตนขับรถกลับผ่านมาทางหนองน้ำดังกล่าว มองไปเห็นรถจักรยานไฟฟ้าสีแดงคล้ายของลูกสาวจอดอยู่ก็เอะใจ พอมองลงไปที่หนองน้ำห่างจากฝั่งประมาณ 7-10 เมตร ก็พบสิ่งผิดปกติคล้ายเสื้อผ้าลอยอยู่ปริ่มน้ำ จึงรีบไปบอกญาติๆ มาดูแล้วลงไปก็พบว่าเป็นศพของนางเบญจพร ลูกสาวตน จึงนำขึ้นมาจากน้ำ ซึ่งในเบื้องต้นญาติไม่ติดใจในการเสียชีวิต

นางทองรัตน์กล่าวอีกว่า ลูกสาวมีอาการเครียดมาหลายวันแล้ว เมื่อวันก่อนก็กินยาคลายเครียดไป 20 เม็ดจนสายก็ไม่ตื่น มีลูกค้ามาเอาเสื้อผ้าที่จ้างให้ซักรีดไว้ ไปปลุกจึงตื่น ตนก็บอกลูกสาวอยู่ว่าเป็นหนี้ไม่มีใครมาฆ่าหรอก มีก็ให้ ยังไม่มีก็ค่อยผัดผ่อนไป ซึ่งสาเหตุคงมาจากการเป็นหนี้รายวัน เพราะในครอบครัวทั้งลูกสาวและสามีเขาก็รักกันดี สำหรับผู้ตายเป็นคนอัธยาศัยดี มักมีญาติและเพื่อนบ้านหลายคนมาขอให้กู้ยืมเงินจากเจ้าหนี้รายวันตลอดจนให้ค้ำประกันให้ก็มี ซึ่งนางเบญจพรก็ทำให้ตามคำขอ แต่เมื่อขาดส่งเพราะผู้ให้กู้ไม่เอาเงินมาให้ เจ้าหนี้ก็มาติดตามทวงถามกับนางเบญจพร เมื่อไม่ได้ก็มาด่าทอก็มี ทำให้นางเบญจพรเครียดอย่างหนักถึงกับเปรยๆ กับเพื่อนบ้านว่าถ้าตนตายช่วยทำอาหารไก่ต้มน้ำปลาให้กินด้วยนะ และเคยได้ยินบ่นว่าเครียด

หากกินยาคลายเครียดสัก 10-20 จะหายไหม ก็ไม่ได้สนใจ ซึ่งคาดไม่ถึงว่าผู้ตายจะเครียดจนคิดไม่ตกมากระโดดน้ำตาย ซึ่งหนองน้ำอยู่ไม่ไกล ห่างจากบ้านประมาณ 300 เมตร และบ่อแห่งนี้เป็นจุดเดียวกับที่นายประสิทธิ์ บิดาของผู้ตาย ซึ่งป่วยเป็นมะเร็งตับได้รับความเจ็บปวดอย่างทรมาน และได้ตัดสินใจจบชีวิตตนเอง โดยการปั่นจักรยานมากระโดดน้ำ ในหนองน้ำแห่งนี้เมื่อ 10 ปีที่แล้ว นางทองรัตน์กล่าว