วันที่ 9 ม.ค. 67 ศูนย์วิทยุ 191 ได้รับแจ้งว่า ที่บริเวณห้องเช่า บ้านคลองรั้ง หมู่ 10 ต.ท่าตูม อ.ศรีมหาโพธิ จ.ปราจีนบุรี มีพ่อแม่ลูก กำลังจะอดตายไม่มีข้าวสารจะกรอกหม้อ เพราะผู้เป็นพ่อป่วยตั้งแต่ปลายปีที่แล้ว ทำงานไม่ได้ ลูกก็ไม่ได้ไปโรงเรียนเพราะไม่มีรถไม่มีเงินไม่มีข้าวจะกิน

หลังจากรับแจ้ง พ.ต.ท.วรวุฒิ งามวัน รอง ผกก.(ป) สภ.ศรีมหาโพธิ จึงได้ประสานไปยังนายโยธิน พงษ์อ้อ นายก อบต.ท่าตูม พร้อมผู้ใหญ่บ้าน เดินทางไปตรวจสอบพบว่าบ้านพักเป็นห้องเช่า มีนายชรินทร์ วิลัยวรรณ อายุ 47 ปี ผู้เป็นพ่อ น.ส.สมทรง ศรีมงคล อายุ 47 ปี ผู้เป็นแม่ และ ด.ช.ธันวา วิลัยวรรณ อายุ 9 ขวบ ลูกชาย อยู่กันภายในห้องเช่ารวม 3 คน ในกระทะไฟฟ้าพบว่ามีเศษมาม่าอยู่ก้นกระทะเล็กน้อย

จากการสอบถามทราบว่า นายชรินทร์ วิลัยวรรณ อายุ 47 ปี ได้ล้มป่วยตั้งแต่ปลายปี 66 ต้องเข้ารักษาตัวในโรงพยาบาลหลายวัน ทำให้นายจ้างไม่ให้ทำงานต่อต้องตกงาน ส่วนรถ จยย.ก็เสียไม่สามารถออกไปหางานได้ ซึ่งครอบครัวมีค่าใช้จ่ายเป็นค่าเช่าห้องพัก ค่าน้ำ ค่าไฟ ส่วนอาหารที่มีอยู่ก็หมด ทำให้ทั้ง 3 คนไม่มีอาหารจะกิน เด็กไม่ได้ไปโรงเรียนมาเกือบเดือน ต้องขอข้าวเพื่อนบ้านมาหุงกินจนไม่กล้าจะขอแล้ว ท้ายสุดจึงตัดสินในโทรศัพท์ไป 191 บอกว่า ไม่มีข้าว ไม่มีเงิน รถก็เสีย สามีเพิ่งหายป่วยและตกงาน ตอนนี้ชีวิตลำบาก อยากจะขอความกรุณาใครก็ได้ ให้มาช่วยเหลือหน่อย

หลังทราบเรื่อง นายโยธิน พงษ์อ้อ นายก อบต.ท่าตูม พ.ต.ท.วรวุฒิ งามวัน รอง ผกก.(ป) สภ.ศรีมหาโพธิ ผู้ใหญ่บ้าน และหน่วยกู้ภัยอาสามูลนิธิร่วมกตัญญู อาสามูลนิธิสว่างบำเพ็ญธรรมสถาน ได้นำเครื่องอุปโภคบริโภคเพื่อให้ความช่วยเหลือในเบื้องต้นก่อน และทาง อบต.ท่าตูมจะให้ความช่วยเหลือต่อไป ซึ่งจากการสอบถาม ด.ช.ธันวา บอกว่า ไม่ได้ไปโรงเรียนมา 2 วันแล้ว เนื่องจากไม่มีตังค์ไปเรียน เสื้อผ้าชุดนักเรียนมีเพียงชุดเดียว ตั้งแต่เรียนชั้นอนุบาลมา

ด้านนายชรินทร์ วิลัยวรรณ อายุ 47 ปี ผู้เป็นพ่อ กล่าวว่าตนป่วย และมาป่วยหนักเมื่อก่อนปีใหม่ ต้องไปโรงพยาบาลอาการโคม่า เข้าห้องไอซียู ความดันสูงไปทำงานไม่ได้ พออาการดีขึ้นจะออกไปทำงานก็ไปไม่ได้เพราะรถเสีย ก็เลยไม่รู้จะทำอย่างไร ข้าวก็ไม่มีกิน ลูกไม่ได้ไปโรงเรียนตั้งแต่ปีใหม่เพราะไม่มีเงิน ถามว่าเคยคิดสั้นไหม ตอบว่าไม่เคย "อยากจะมีชีวิต อยากเป็นพ่อ อยากเดินไปทำงาน ถ้าใกล้ๆ ก็จะต่อสู้เพื่อลูก ผมอยากเป็นตัวอย่างให้ลูกว่าเราต้องเข้มแข็งอยู่ในโลกใบนี้ได้ ผมจะเป็นตัวอย่างให้ลูก อยากให้ลูกได้เรียนทุกๆ วัน เรื่องค่าเช่าห้อง ค่าน้ำค่าไฟ เราทำงานทุกวันแต่ก็ไม่มีเงินเก็บ ขนาดชุดนักเรียนลูกตั้งแต่อนุบาลมาก็มีชุดเดียว เข็มขัดก็ขาดแล้วขาดอีก ไม่มีเงินซื้อให้ลูก เจ้าของห้องก็สงสาร ไม่อยากให้ไปไหน อยากให้ลูกเรียนและทำกินอยู่ที่นี่ ค่าน้ำค่าไฟก็ช่วยกันไป ถ้าเราเช่าที่อื่นปกติก็เดือนละ 2 พัน ค่าน้ำค่าไฟก็ 2 พัน เราก็ช่วยๆ กัน

ขณะที่ น.ส.สมทรง ศรีมงคล อายุ 47 ปี แม่ กล่าวว่า เราหมดหนทางจริงๆ รถเราก็ไม่มี ไม่ได้ออกไปไหน ข้าวก็ยังไม่ได้ทาน ถ้าเป็นความดันโลหิตสูง ไปโรงพยาบาลแล้วกลับมาพักฟื้น นายจ้างก็ไม่โอเคแล้ว รถก็พัง จอดอยู่ 2 คันที่ลำบากมาก็ก่อนปีใหม่ ข้าวเพิ่งหมดเมื่อวานนี้ เมื่อเช้าหุงข้าวต้มก็หม้อสุดท้าย เราพยายามสตาร์ตรถ รถก็ไม่ติดไม่รู้จะหันหน้าไปหาใคร ก็เลยโทร 191 ต่อจากนี้เราจะดำเนินชีวิตจะทำงานในอาชีพที่ตัวเองทำต่อไป อยากขอความช่วยเหลือซ่อมรถให้ติด จะได้มีพาหนะออกไปหางานทำ หรือถ้ามีงานให้เราทำเราก็จะไปทำงาน