เรียกได้ว่า การอ่อนน้อมถ่อมตน เป็นสิ่งที่ดี ทำให้คุณเป็นที่รักของคนอื่นๆ และมันจะส่งผลดีถึงคุณเองอย่างไม่คาดคิดก็เป็นได้ ดังเช่นเรื่องราวของชายคนหนึ่ง เขาทำงานในโรงงานผลิตอาหารแช่แข็งแปรรูป วันหนึ่งหลังเลิกงานเขาเดินเข้าไปที่ห้องแช่แข็งเพื่อตรวจเช็กตามปกติ แต่ว่าครั้งนี้เกิดโชคร้าย ประตูห้องเย็นปิดและล็อกทันที ทำให้เขาถูกขังอยู่ภายใน

เขาทั้งทุบประตู ทั้งส่งเสียงร้องเรียกให้คนมาช่วย แต่ก็ไม่มีเสียงเล็ดลอดออกไป หรือถึงจะมีเสียงเล็ดลอดออกไปได้ก็คงไม่มีใครได้ยิน เพราะพนักงานคนอื่นต่างก็เลิกงานกลับบ้านไปหมดแล้ว จึงไม่มีทางที่จะมีใครรู้ว่าเขากำลังติดอยู่ในห้องแช่แข็งนี้

แต่แล้ว 5 ชั่วโมงต่อมา ขณะที่เขาเริ่มหมดหวังและคิดว่าคงไม่ได้ออกไปจากห้องแช่แข็งนี้แน่ๆ จู่ๆ ก็มีพนักงานรักษาความปลอดภัยเปิดประตูเข้ามา และช่วยเขาออกไปได้ทันเวลา เขาจึงถามพนักงานรักษาความปลอดภัยหลังจากที่ออกมาแล้วว่า ทำไมเขาถึงได้มาเปิดประตูห้องนี้ได้ ทั้งๆ ที่ปกติแล้วพนักงานรักษาความปลอดภัยจะเพียงเดินตรวจตราจากภายนอกเท่านั้น

พนักงานผู้นั้นตอบว่า ผมทำงานโรงงานนี้มา 35 ปีแล้ว ทุกวันมีพนักงานหลายร้อยคนเข้าและออกโรงงานแห่งนี้ คนส่วนใหญ่มองผ่านผมไปเหมือนผมไม่มีตัวตน แต่มีคุณคนเดียวที่กล่าวคำทักทายผมทุกวันในตอนเช้า กล่าวลาผมตอนกลับบ้าน แล้วพูดว่าพบกันใหม่พรุ่งนี้

ผมมีความสุขที่ได้รับคำทักทายทุกๆ วัน เพราะคุณทำให้ผมรู้สึกว่าผมมีตัวตน และวันนี้ก็เหมือนทุกวัน คุณบอกสวัสดีผมในตอนเช้า แต่จนดึกแล้วผมก็ยังไม่ได้ยินเสียงกล่าวลาของคุณ ผมรู้สึกว่ามีบางสิ่งบางอย่างผิดปกติ ทำให้ผมต้องเข้ามาในโรงงานเพื่อตรวจดู จนกระทั่งได้พบคุณในที่สุดครับ