เหลือเฟือ  น้องหยก เจอหน้าครั้งแรกหลัง

เหลือเฟือ น้องหยก เจอหน้าครั้งแรกหลัง

เชื่อว่าหลายๆคนอาจจะจำชื่อได้แต่คงจำหน้าไม่ได้เพราะล่าสุดเจ้าตัวโตเป็นสาวแล้วแถมสวยอีกต่างหาก นั่นก็คือน้องหยก นั่นเอง ครั้งแรกในรอบ 16 ปี เหลือเฟือ มกจ๊ก ขอเจอหลาน น้องหยก อดีตตลกเด็กดาวรุ่ง หลังขาดการติดต่อมานานกว่า 16 ปี พร้อมเปิดชีวิตสุดรันทดของน้องหยก ตอนนี้อายุ 25 ปีแล้ว แต่ชีวิตที่ผ่านมาสุดแสนลำบาก ต้องย้ายบ้านถึง 10 ครั้ง ทั้งเกือบโดนกระทำมิดี แถมยังหลงผิด ติดย-าเ-ส-พ-ติดอีกด้วย โดยล่าสุด (1 กันยายน 2564) มาเปิดใจผ่านทางรายการคุยแซ่บshow ทางช่อง วัน31

มีแวบ ๆ นึกถึงบ้างไหม ว่ามันจะไปอยู่ไหน ทำอะไร

เหลือเฟือ : มีคนถาม อย่างเราไปมีคนถามพี่เหลือ น้องหยกเป็นไงบ้าง เจอยัง บางทีเราก็กระอึกเหมือนกันตรงที่ว่าเราตอบไม่ถูก มันเป็นไงวะ อยู่ยังไง บางทีก็ได้แต่ถามลูกน้อง บางทีลูกน้องเราอาจจะเจอน้องหยกมากกว่าเรา เราเจอแวบ ๆ ตั้งแต่วันที่พ่อพี่เสีย หลายปีที่ผ่านมา แต่ตอนนั้นในงานคนมันเยอะมาก เห็นหน้ามันแวบ ๆ ผ่าน ๆ ทุกวันนี้ยังจำไม่ได้เลย ผมกล้าพูดเลยว่า วันนี้ทีมงานบอกให้มาออกกับน้องหยก พี่ด้วยจรรยาบรรณ จะลองไม่เปิดดูเฟซดูอะไร ไม่ค้นหา อยากมาเจอวันนี้เลยว่าหน้าตาจะเป็นยังไง

แสดงว่าวันนี้จะได้เห็นว่าน้องโตมาเป็นยังไงครั้งแรก

เหลือเฟือ : ใช่ โซเชียลอาจจะเยอะ แต่ว่าผมไม่ได้ดูหลานผม ผมกล้าพูดเลยว่า ไม่เห็นหน้าหลานจริง ๆ

สมัยเด็ก ๆ เล่นกันจบแล้วแยกย้ายกันไปเหรอ

เหลือเฟือ : คือช่วงนั้นอาจจะเป็นช่วงที่ต่างคนต่างงานเยอะพี่ก็งานเยอะ น้องหยก เราก็รับงานเยอะ พอเรารับงานมา เราก็จะให้พ่อมันดูแล คือไปรับเงินกับเขาเลย แล้วก็ไปหาคนนั้นคนนี้ เราจะบอกแม้กระทั่งว่าไปกองนี้ทำตัวอย่างนั้น แต่งานคู่ก็มีเยอะ งานแยกบางทีเขาเอาน้องหยกไปอัดเดี่ยว แล้วอาก็ต้องไปอีกรายการนึง

แล้วสุดท้ายเลิกทำงานด้วยกันได้ยังไง

เหลือเฟือ : มันเหมือนกับเลิกตอนที่คาเฟ่มันอ่อนจริง ๆ กล้าพูดเลยว่าคาเฟ่ยุคนั้นคณะพี่สู้มาเป็นคณะท้าย ๆ ในบรรดาตลกทั้งหมดแล้ว พี่หม่ำเลิกไปแล้ว พี่โน๊ตเลิกไปแล้ว ตอนนั้นทุกคนเลิกไปเอาทางทีวีหมดแล้ว พี่ก็พยายามสู้ในคาเฟ่ ทีนี้มันสู้ไม่ไหว เพราะว่าคณะเรามันก็ใหญ่ขึ้น พี่ทำวงเดินสายทั่วประเทศ ทุกอำเภอ ทุกจังหวัด ช่วงนั้นน้องหยกก็จะอยู่ด้วย ก็จะไปด้วยตลอด น้องหยกก็จะไปศุกร์ เสาร์ อาทิตย์ อะไรอย่างนี้

ห่างกันไป16 ปี ภาพจำน้องหยกเป็นยังไง

เหลือเฟือ : หน้าแบน ๆ ปากปลาร้าอะไรอย่างนี้ มันเป็นคนช่างพูด

แล้วคิดว่าหน้าตาเป็นยังไง

เหลือเฟือ : ถ้าวาดภาพหน้าหยกโตขึ้น 1.หน้าตาต้องคล้ายพี่สุนารี ราชสีมา

2.เจนนิเฟอร์ คิ้ม หน้าหยกมันแบน ๆ

จริง ๆ ก่อนหน้านี้เคยมีภาพน้องหยกออกไปในโซเชียลแล้ว

เหลือเฟือ : ไม่ได้ดู ก็มีรายการอะไรโทร. มาจะเอาน้องหยก เราก็บอกหาเบอร์ให้หน่อย ให้ลูกน้องแบบว่าหาเบอร์ให้ พี่ไม่มีเบอร์มันจริง ๆ ไม่รู้เฟซ ไม่รู้อะไรมันเลย เพราะเราก็ไม่ค่อยได้เล่นอะไรเยอะแยะมากมาย

จำได้ไหม ตอนเราแยกจากอาเหลือ ตอนนั้นอายุเราประมาณเท่าไหร่

หยก : ป.4 ซึ่งมันนานมาก ๆ แล้ว ตั้งแต่ย้ายออกมาตอนนั้นหนูเองย้ายไปนู่น ย้ายไปนั่น ไม่ใช่ว่าลืมนะคะ แต่ไม่ได้คุย ไม่ได้ติดต่อเลย เพราะว่าเราเองก็เรียนด้วย แล้วพอเรียนจบไปหางานทำไปเรื่อย ก็เลยไม่ได้โทร. หา ไม่ได้อะไร แต่ว่าจำได้ไม่เคยลืม

พี่เหลือแอบน้อยใจไหม 16 ปี หลานไม่ติดต่อมา 

เหลือเฟือ : ไม่หรอก ถึงเวลาเราก็ต้องบอกมัน มีคนมาปรึกษาว่าอยากชวนน้องหยกไปทำเพลง เราก็บอกเขาตรง ๆ ว่าเราติดต่อมันไม่ได้ ตอนนี้ไม่รู้มันอยู่ไหน แต่รู้ว่ามันอยู่กรุงเทพฯ นี่แหละ เห็นญาติพี่น้องเขาบอก ก็บอกลูกน้องว่าถ้าเจอหยกก็บอก ถ้ามีเบอร์ก็เอาเก็บไว้หน่อยนะ เผื่อมีงาน มีการ มันยังรับงานหรือเปล่าไม่รู้

มีมุมแอบคิดถึงหลานบ้างไหม

เหลือเฟือ : คนเคยทำงานร่วมกันมา ต่อให้เป็นลูกน้องเราก็คิดถึง ยิ่งเป็นหลาน อย่างน้อยมันก็คือหลาน เพราะเมื่อก่อนไปไหน น้องหยกคือโลโก้ เราก็พูดในซีดี วิดีโอตลอด มึงจะตกอับ มึงจะได้ดีอะไร มึงก็คือหลาน ก็คิดถึง แต่ว่าเรามันต่างคนต่างทำงาน ต่างคนต่างมีภาระที่ต้องทำ เพราะทุกคนโตขึ้น มันก็ไปตามวิถีชีวิตของแต่ละคน

ทีมงานเล่าให้ฟังว่าตอนเด็กหยกลำบากมาก น้ำก็ต้องซื้อมาอาบ 

หยก : ก็ตั้งแต่แม่เ สีย ชีวิตหนูเปลี่ยนไปเลย ทีแรกเรียนอยู่ แล้วพ่อเปิดร้านรับซื้อของเก่า ไปทำแรก ๆ คือมีเงินเลย มีรถ มีเงิน มีทุกอย่าง พอแม่เ สี ย ทุกอย่างพลิกผัน พ่อโดนโกงเอาร้านคืน แล้วพ่อก็มีครอบครัวใหม่ หนูก็อยู่ไม่ได้แล้ว ขอไปอยู่กับพี่ที่เลย เสร็จปุ๊บก็ย้ายมาอีกอยู่โคราช แล้วย้ายมาชลบุรีอีก ย้ายมาขอนแก่นอีก ย้ายไปย้ายมา แต่ตอนนั้นที่ไปอยู่ชลบุรีหนูเรียนอยู่ ม.5-ม.6 แล้วพอไปอยู่เหมือนเปิดร้านรับซื้อของเก่า แต่ว่าไปขอไฟแล้วไฟมันเข้าไม่ถึง พ่อบอกไม่เป็นไร เข้าไม่ถึงก็ไม่ต้องใช้ไฟ ก็คือใช้แบตเตอรี่ ใช้ตะเกียง แล้วก็โทรศัพท์หนูก็ไม่มีนะ ตอนกลางคืนนอนฟังวิทยุธานิน

เหลือเฟือ : คือวันนั้นพี่จำหยกไม่ได้ด้วย คือพวกเราชาวคณะจะไปเล่นที่ขอนแก่น ก็เลยไปแวะที่บ้านน้องหยกก่อนที่จะเข้าขอนแก่น ซึ่งเป็นบ้านเกิดพี่นี่แหละ พอแวะไป ปกติ เด็ก 3 ขวบ มันไม่กล้าที่จะมาหาคนแปลกหน้าหรอก นี่วิ่งมา พอเปิดประตูปุ๊บ อาเกมส์สวัสดีค่ะ พากันมาทำอะไร เราก็บอกว่ามาแสะกินข้าว อยู่กรุงเทพฯ บ่มีกินบ่ มากินไกลแท้ เราก็เลยคิดว่าทำไมไอนี่มันพูดเป็น ก็ถามว่าลูกใคร ก็รู้ว่าเป็นลูกของลูกพี่ลูกน้องกัน ก็บอกให้เก็บซื้อผ้าขึ้นรถ เดี๋ยวพาไปอยู่กรุงเทพฯ ตั้งแต่วันนั้นเอาน้องหยกมายังไม่ถึงกรุงเทพฯ นะ แวะเล่นวิลล่าก่อนเลย ก็โอเค

อ่านเพิ่มเติม

ขอบคุณ กระปุกดอทคอม

:: ร่วมแสดงความคิดเห็นกับสิ่งนี้

:: เนื้อหาข่าวที่น่าสนใจ