เมื่อวันที่ 25 มีนาคม เฟสบุ๊ค XThipvanee Theingtrong ได้โพสต์ข้อความระบุว่า อยากให้หลานได้เรียนหนังสือ เมื่อเช้าขับรถมาทำงาน กำลังคิดร้อยแปดพันเก้าอย่างว่าวันนี้ต้องทำอะไรบ้าง สายตาเหลือบไปเห็นคุณยายท่านนี้นั่งเหมือนจดอะไรสักอย่างอยู่ ตัดสินใจอย่างไวว่าไปลงเวลาแล้วจะเดินกลับมาถาม

อยากให้หลานได้เรียนหนังสือ

นั่งก้มๆเงยๆคนเดียวหน้าโรงเรียน

คุณยายมาทำอะไรตรงนี้น้อ อั่นยายมาจดป้ายอันนี้ว่าเพิ่นสอบเมื่อใด๋ มองดูสมุดที่ยายจด แหมจดทุกตัวอักษรเลยนะยาย มื่อนี่สิแล้วบ่ล่ะยาย ยายมาเทื่อนึงแล้ว แต่จำบ่ได้ว่าเอาสมุดจดไว้ใส

ยายมาแต่ใส

ทางวัดธาตุพู้นหละ

ป้าด ยายเจ้าคือมาไกลแท้ ขี่รถถีบนี่บ้อมา มานี่ข้อยสิจดให้

ก็จดเฉพาะที่เกี่ยวกับแก วันสมัคร เอกสารที่ต้องเอามา ค่าสมัคร ค่าเทอม

ผู้ใด๋สิจ่ายค่าเทอมให้ล่ะยาย

ก็สิยายนี่ตั้ว

นี่เบอร์โทรหนูเด้อยาย คั่นสงสัยอิหยังให้โทรมาถาม คั่นมาสมัครแล้วมีปัญหาก็โทรมาถามได้เบิ้ดสุอย่าง

แกไหว้ขอบคุณเรา เราก็ไหว้แก

อืม ความรู้สึกดีๆแบบนี้ไม่ได้สัมผัสมานานแล้ว

โพสต์ดังกล่าว

ขอบคุณแทนคุณยายจริงๆเป็นเรื่องราวที่อ่านไปยิ้มไปแทบทุกบรรทัด

ขอบคุณ XThipvanee Theingtrong